Badanie polega na wykreślaniu na schematach pola widzenia, czyli obszaru widzianego nieruchomym okiem. Pozwala ona precyzyjnie określić i zanalizować próg czułości siatkówki w różnych jej punktach w stosunku do poziomu prawidłowego. Schemat pola widzenia oznaczony jest cyframi, znaczkami lub intensywnością wydruku całych powierzchni w zakresie spostrzeganego pola widzenia. Metoda ta znacznie zmniejsza błędy subiektywne, ale też wymaga od pacjenta uwagi i skupienia. Badanie to wykazuje na schemacie - dla każdego oka oddzielnie - ewentualne ubytki (miejsce i ich wielkość) w polu widzenia. Najczęściej są to miejsca na siatkówce, w których nie odbierane są bodźce świetlne na skutek zmian chorobowych samej siatkówki lub przerwania łączności dróg odprowadzających bodźce do ośrodków wzrokowych w mózgowiu.